Still alive!
Al maanden stond het vast dat Els in ik naar Pearl Jam in het Gelredome zouden gaan. Niet dat we nou enorme PJ-fans zijn, alle nummers uit ons hoofd kennen en posters van Eddie Vedder boven onze bedden hebben hangen, maar hey, als zo'n legendarische rockband zo dichtbij optreedt, kan je dat toch niet missen? We hadden geen kaartjes gekocht en hoopten op hetzelfde soort geluk dat ik had tijdens het
Metallica-concert een paar maanden geleden. En natuurlijk hadden we dat! Toen ik om 1600 in
Dollars aankwam om te werken, stond de kroeg al vol uitzinnige rockers. En zo stond ik behalve bier te tappen, ook te onderhandelen over overgebleven kaartjes. Een half uurtje later belde ik Els op met twee veldkaarten in mijn zak. Mijn leuke collega'tje Anna had ook een kaartje kunnen regelen. Na een paar uur knallen achter de bar en meezingen met de live-dvd's die opstonden, was het eindelijk tijd om naar het Gelredome te gaan. Els stapte bij mij achterop de motor en Anna kon nog net een bus redden. Het voorprogramma hadden we gemist, maar Wolfmother had ik op Lowlands al gezien en vond ik toch niet zo geweldig. Aan het overweldigende gegil konden we buiten al merken dat Pearl Jam zelf nét bezig was.

Met een biertje stonden we heerlijk te genieten van (voor mij) onbekende nummers van het nieuwe album, waar af en toe een klassieker als 'Jeremy' tussendoor kwam. Een goed plekje hadden we, ongeveer halverwege het stadion. Totdat er twee mannen voorbij kwamen die vastberaden waren een plekje vooraan te scoren. Dat was mijn kans. Daar moest ik achteraan! Terwijl de onbekende mannen zich lomp tussen de mensen door naar voren werken, liep ik er achteraan alsof ik bij ze hoorde. En ja hoor, daar stond ik, vooraan bij het hek. Els en Anna was ik kwijt, maar de sfeer daar was zoveel intenser, dat ik daar niet eens aan dacht. Eddie kwam op met een masker waarmee hij George Bush belachelijk maakte en natuurlijk was het ein-de-lijk tijd voor het zo geweldige 'Alive'. Wat was dit gaaf!! De zang van zowel Eddie als het hele publiek zorgde ervoor dat ik met kippenvel over mijn hele lijf stond te genieten van een geweldig rockconcert! Pearl Jam heeft er een nieuwe fan bij...

Na het laatste nummer vond ik mijn vriendinnetjes weer terug. We hebben nog geprobeerd aan een vet bandshirt te komen, maar dat is alleen Els gelukt. He wat vervelend, nou zal ik toch naar het afsluitende concert in Athene moeten gaan om er alsnog een te kunnen kopen... :)
Voorbij
De mier en de eekhoorn kregen les van de zwaan. Het was aan de oever van de rivier, de zon scheen en zij zaten onder de wilg, in de schaduw van een laaghangende tak. Het was de tweede les, maar van de eerste les hadden zij niets onthouden. 'Vandaag,' zei de zwaan, 'zal ik het hebben over voorbij.'Dat vonden de mier en de eekhoorn een goed idee, want daar wisten zij weinig van. De zwaan trok een ernstig gezicht en zei: 'Alles gaat voorbij.' Het was even stil onder de wilg. Het water in de rivier glinsterde en er was nauwelijks wind. 'Wisten jullie dan?' vroeg de zwaan.'Nee,' zeiden de mier en de eekhoorn. 'Dat wisten wij niet.''Ja,' zei de zwaan. 'Alles gaat voorbij. Noem maar iets op en dan zeg ik dat het voorbij gaat. Mier...''De wilg,' zei de mier.'Ja,' zei de Zwaan. 'Het is goed dat je dat zegt, mier. De wilg gaat voorbij.''De wilg??' vroeg de eekhoorn met grote ogen en wees omhoog. 'Waar gaat hij dan heen?' vroeg de mier. 'Ho ho,' zei de zwaan. 'Daar hebben we het nog niet over. We hebben het over voorbij en niet over waarheen. Dat komt pas in de laatste les.''Hoeveel lessen zijn er eigenlijk?' vroeg de eekhoorn. 'Ik weet het niet,' zei de zwaan. 'Ik heb ze nooit geteld.'De eekhoorn zuchtte en de mier zei: 'En als ik nou denk dat de wilg nooit voorbij gaat?''Ja,' zei de zwaan. 'Dan moet je geen les bij mij nemen. Dan kun je beter naar de krekel gaan. Die geeft een heel ander soort les. Bij hem gaat niets voorbij.''Niets?' vroeg de eekhoorn.'Niets,' zei de zwaan. 'Ook niet de ochtend?' vroeg de eekhoorn.'Ook niet de ochtend. Volgens de krekel gaat er zelfs geen regenbui voorbij of hoofdpijn of een seconde.''Wat heb je nog meer voor lessen?' vroeg de mier.'Nou, bij de krab,' zei de zwaan. 'Daar gaat alles door elkaar.''Alles?' vroeg de mier.'Alles,' zei de zwaan. 'Volgens de mier kun je net zo goed met de nacht eten als met je vingers. Dat maakt geen verschil. Of...'De mier zuchtte eens diep en keek de andere kant op. De eekhoorn voelde dat er een dikke rimpel in zijn voorhoofd kwam.De zwaan maakte zijn zin niet af en zei: 'Het is tijd. De les is voorbij.'Zijn stem klonk onzeker.'De volgende les is misschien morgen,' zei hij. Toen vloog hij op en verdween in de verte. Zwijgend zaten de mier en de eekhoorn naast elkaar aan de oever van de rivier. De zon stond hoog aan de hemel. Soms stak de karper even zijn hoofd boven water, zei: 'Pst' en verdween weer. De mier dacht aan de tijd, de zon, de lucht, de zomer, potten honing, verjaardagen, verdriet, mos, de geur van de den. Zou dat allemaal voorbij gaan? dacht hij. Of niets daarvan? 'En wij?' vroeg de eekhoorn opeens. 'Zouden wij ook voorbij gaan?'De mier dacht even na. Toen stond hij op, maakte hij een rare sprong in de lucht boven het gras, kwam op zijn rug neer en zei, zwaaiend met al zijn poten: 'Nee, wij gaan nooit voorbij. Wij niet.'
// Toon Tellegen
Dag Carine. Dag adembenemende vertelster, inspirerende docente, geweldige vrouw...
Belofte
Genietend van de geweldige muziek van Bjork bedenk ik me net dat het schandalig lang geleden is dat ik wat van me heb laten horen. En hierbij beloof ik plechtig dat ik heel binnenkort verslag zal doen van mijn motortrip, mijn naamdagfeestje, mijn weekje zeilen en al het andere dat mijn leven zo de moeite waard maakt :) Tot snel!