Saxy mood
Vroeger, toen ik klein was, wilde ik de nieuwe
Candy Dulfer worden. Na me twee en een half jaar 'uitgeleefd' te hebben op mijn blokfluit, wilde ik saxofoon leren spelen. Helaas waren de saxen op bij de muziekvereniging, en kreeg ik een klarinet in mijn handen gedrukt, dat leek er immers op. Een stuk minder cool dan wat ik wilde, maar toch wel leuk. Vijf en een half jaar heb ik dat instrument bespeeld. Klassieke stukken, popliedjes, optredens in schouwburgen, examens en diploma's. Maar toch, het was geen sax...
Vandaag, bijna tien jaar later, kwam mijn saxy droom weer naar boven.
Dollars Rockcafe werd Jazzcafe. Zo'n dertig conservatoriumstudenten stonden de sterren van de hemel te spelen. Geweldig jazzy samenspel, pianosolo's, drumsessies en een geweldige vrouwenstem. Maar wat mij echt kippenvel gaf, waren de saxofoonsolo's. Wauw... Zo puur, zo rauw, zo vol van gevoel en zo sexy! Na afloop stond ik even met frontman
Guus Tangelder te praten, die klarinet en saxofoon gestudeerd heeft en nu o.a. les geeft op het conservatorium. Hij vond dat ik helemaal bij het concept Dollars pastte, en dat ik met mijn muzikale interesses vooral wat moest gaan doen. En dus heb ik nu bedacht dat ik op zoek ga naar een leuke altsaxofoon en eindelijk ga doen wat ik vroeger al wilde. Ik ga sax spelen!
Echte liefde
Wat te doen als je gek wordt van tentamens? Als je echt helemaal genoeg hebt van spelling, grammatica en literatuurgeschiedenis? Juist, shoppen! Op die regenachtige middag laat je je studiemateriaal voor wat het is; een stel boeken dat door je hele kamer verspreid ligt te wachten tot je erin gaat bladeren. Vol goede moed op zoek naar een nieuwe spijkerbroek, want die ene met twee gaten en een kapotte rits kan eigenlijk echt niet meer, hoe zeer je er ook aan gehecht bent. En dat maakt je zoektocht zo moeilijk; je spijkerbroek moet minstens zo goed zijn als die ene!
Je stapt de eerste winkel binnen en sleept vijf net verschillende spijkerbroeken (die in de ogen van elke willekeurige man waarschijnlijk allemaal hetzelfde zijn) mee je pashokje in. Zou je nog steeds in dezelfde maat passen? Spijkerbroek aan, spijkerbroek uit. Te kort, te saai, te licht, te 'wortel', te strak. Een pissige verkoopster achterlatend loop je de winkel weer uit, op naar de volgende. Zo struin je elke winkel in de stad af, op zoek naar die ene perfecte spijkerbroek, die overal uitverkocht lijkt te zijn. De uren gaan voorbij, je wordt moe, je verliest je geduld en daarmee ook je kieskeurigheid. Te wijd, te hoge taille en te duur lijken minder erge eigenschappen te worden. Je gaat winkels binnen waar je nog nooit eerder bent geweest, waar je anders ook nooit zou komen. En dan, na al die uren van ergernis, na al die tientallen winkels en verkooptrutjes die denken te weten wat jou goed staat, zie je hem. Jouw grote liefde, precies op het goede moment. Vintage blauw, laag heupmodel, hier en daar een versleten plek, lage kontzakken, subtiel wijd uitlopende pijpen die perfect om jouw benen zouden sluiten. Lust. Hier. Nu. Je neemt je nieuwe liefde mee het pashokje in, laat je oude liefde van je kont zakken en sluit mr. Perfect om je benen. Ja hoor, dit is hem. Liefde heeft nog nooit zo goed gevoeld. Je wilt meer. Thuis. Met moeite neem je je oude liefde, die ooit ook zo goed was, weer terug, rekent af, en loopt naar huis met een glimlach als nooit tevoren op je gezicht. Jij hebt de liefde hervonden.
Net of er nu nog wat van studeren komt, ga je met je studieboeken op de bank zitten. Stiekem valt je oog steeds weer op die tas met die broek erin. Weer die lust. Hier. Nu. Niet te weerstaan. De ene pijp, de andere pijp, de knoop, de rits, de kaartjes, de spiegel. Twijfel. Had het bij een one-pashokjes-stand moeten blijven? Liefde valt zo vaak tegen als je het voor de tweede keer beleeft, je had het kunnen weten. De subtiel wijd uitlopende pijpen sluiten toch niet zo goed aan. Je kont komt toch niet zo mooi uit, ondanks die lage zakken. Je draait je nog eens om voor de spiegel, bekijkt jezelf van alle kanten. Dit had zo mooi kunnen zijn. Al die avonturen die jullie samen hadden kunnen beleven. Samen motorrijden, samen winkelen, samen bier tappen, samen dansen. Nee. Hij is het niet. Toch niet. Morgen breng je hem terug. Hij kan vast een ander meisje heel erg gelukkig maken. Jou niet. Diep in je hart hou je nog teveel van die ene met twee gaten en een kapotte rits. En echte liefde, die doe je niet zomaar weg...
Santiago per Shadow
De wereld aan je voeten, de zon je rug en een ronkende machine onder je...
Spanje, Schotland of Scandinavie? Wat het wordt weten we nog niet, maar dat
Sjoerd en ik komende zomer met de motor op vakantie gaan, staat vast! Santiago de Compostella staat bovenaan op mijn verlanglijstje. Een pelgrimsplaats in Spanje die je eigenlijk lopend moet bezoeken, maar ondanks het feit dat ik mijn hele leven al een scoutingmeisje ben, hou ik absoluut niet van lopen, helemaal niet met bepakking! En wat is nou een beter vervoersmiddel dan mijn stoere Shadow? Elke dag een heerlijk stuk door dat mooie landschap rijden, slapen in 'refugios' (pelgrimsherbergen) en volop geniet van de zon, de gastvrijheid en het heerlijke eten... Maar voor het zover is, moeten er natuurlijk de nodige voorbereidingen getroffen worden. Welke route gaan we rijden? Wat moet ik doen in geval van motorpech? Hoe neem ik alles mee en vooral hoe kom ik aan het geld...? Genoeg tijd nog om dat allemaal uit te zoeken, we gaan het gewoon doen! Oh, ik kan haast niet wachten tot de zomer... zucht...
Barbabe
"Welcome to the club!" zei 'ie na een nacht bier tappen. Whohoo, ik ben barbabe van de allerleukste kroeg in Arnhem!!!
Dollars Rockcafe 
Feest en verse vrienden
Om 10.30 was ik thuis. Wat een geweldige nacht. Wat een geweldig begin van mijn nieuwe jaar!
Met Sabine en Eef :)Dit is mij geluksjaar. Ik had namelijk het muntje uit de
vasilópita. In Griekenland is het de traditie om met oud en nieuw een soort cake te bakken en daarin een muntje te verstoppen. Degene die het muntje in zijn stuk heeft, heeft het hele jaar geluk. En dit keer was die voor mij, whohoo! Nadat ik heel gezellig met mijn moeder, mijn zusje, mijn vriendinnetje Sabine en mijn ex-buren champagne had gedronken en oliebollen had gegeten, vertrokken Sab en ik (minirokje, stoere laarzen, mooi make-upje, feestoorbellen en bling-blingketting) rond 01.00 richting het altijd geweldige
Konijn2000 feest in Musis Sacrum, dat dit keer helaas voor het laatst werd georganiseerd. Natuurlijk moesten we eerst nog even langs mijn huis, omdat ik mijn kaartje was vergeten. Ahum. We hadden met Eef en haar vriendinnetjes afgesproken, die we gelukkig al snel gevonden hadden. Ik vond het heerlijk vertrouwd om weer op 'mijn' feestje te zijn. Na de nodige nieuwjaarswensen van en aan al die mensen die opeens mijn beste vrienden waren, was het natuurlijk tijd om te dansen. Helaas had Sabine niet de avond die ze hoopte te hebben en ging ze iets eerder naar huis. Heel jammer! Eef en haar vriendinnetjes bleven gelukkig nog wel, waar het nog erg gezellig mee was. Lekker gedanst en goed gelachen! Ik had niet door dat de tijd zo snel ging, en voor ik het wist stond ik op mijn jas te wachten naast
Harm van Idols, die ik (wat een lef krijg je van een beetje alcohol) heel subtiel durfde te vertellen dat ik hem toch echt wel stom vond. Ahum...
Het was alweer 05.30 toen ik mijn fiets wilde pakken om naar huis te gaan, maar zag dat iemand er, heel fijn, mayonaise overheen had gesmeerd. Gadver! Dat werd dus lopen naar huis. Ik kreeg de beste wensen van iedereen die ik tegenkwam, en zo ook van twee meiden en een jongen die ook naar Konijn geweest waren, maar die ik niet kende. De jongen had zakdoekjes bij zich en was zo galant om de mayo van mijn zadel te vegen. Ik raakte met het drietal aan de praat en een van de meiden vroeg of ik nog even wat mee ging drinken bij haar thuis. En natuurlijk, ik ben gek op impulsieve acties, ging ik met mijn vers gemaakte vrienden mee. Net toen we haar trap op wilden lopen, kwam er iemand achter ons aan, die de eigenaar van de kroeg onder haar woning bleek te zijn. Of we met hem en zijn vriend het nieuwe jaar in wilden luiden en wat kwamen drinken in zijn bar. En daar zat ik dan, met mijn vers gemaakte vrienden en een heerlijk glas Southern Comfort, bij de piano Guus Meeuwis liedjes te zingen. De politie kwam vertellen dat de kroeg eigenlijk moest sluiten, maar toen ze zagen hoe leuk we het hadden, wensten ze ons een goed jaar en nog een fijne nacht. De eigenaar bleek net als ik half Grieks te zijn en de jongen had in dezelfde periode als ik zijn motorrijbewijs gehaald. Genoeg gespreksstof dus. Time shurely flies when you're having fun, het was al 09.00 's ochtends! We zijn nog even bij het meisje boven wat gaan drinken en toen ik om 10.30 bijna in slaap viel op haar bank, bedacht ik dat het misschien toch wel misschien wel verstandig zou zijn om naar huis te gaan. Ik zei mijn vers gemaakte vrienden gedag en liep naar beneden. En zo fietste ik met een enorme glimlach, mezelf verbazend over deze geweldige onverwachte nacht/ochtend, door de verlaten winkelstraten naar huis.
De lieve sms'jes die ik las toen ik thuis kwam, maakten mijn gelukzalige gevoel helemaal compleet. Met zoveel nieuwjaarswensen kan mijn jaar haast niet anders dan super verlopen. Wat een geweldige nacht. Wat een geweldig begin van mijn nieuwe jaar!
