Dollars Boogie Night
Dance the night away! Vanaf 7 oktober a.s. hebben we elke eerste zaterdag van de maand niet alleen de meidenband Scratch beneden on stage, maar bruist het ook in de bovenzaal $up van de energie. Nadat de bovenzaal deze zomer dicht is geweest en een geweldige metamorfose heeft ondergaan, kan er nu heerlijk gedanst worden op de muziek van de knallende discoband Disco T & the boogie x-press en D.J.oris & D.J. Italo!
Dus, waar ben jij komende zaterdag?
- posted by Ilian @ 3:03 p.m.
4.10.06
A night of cabaret
Maandagavond was ik met Els in het Posttheater. En weet je wie daar ook waren? De lama's! Juist, ik had kaartjes kunnen regelen voor de tv-opnames om Els' verjaardag te vieren. Arnoud, die mijn tank heeft gefixt doen die bekrast was, werkt daar namelijk, iets met techniek ofzo. Hij was zo lief om voor ons kaartjes te reserveren en ons ook nog eens eerder naar binnen te loodsen, zodat we een geweldig plekje uit konden zoeken, vlak bij de presentatietafel van Patrick. Met de rest van het publiek dat binnen stroomde, zat ook de sfeer er meteen al goed in. Opzwepende foute muziek, klappende mensen en na de laatste soundcheckjes kon de show beginnen. Met een geweldige entree kwamen de lama's een voor een achter ons vandaan de trap naar beneden gelopen. Met als special guest niemand minder dan... jawel, Jody Bernal, hahah wat een grap!
Mijn helden
De avond begon met de mededeling dat de Lama's genomineerd zijn voor de Televizier-ring. Om het publiek hiervoor te bedanken doken alle lama's het publiek in om iedereen een hand - en met een beetje geluk een zoen te geven. Goed begin van een nog betere show! We hebben de hele avond strak gelegen van het lachen, mijn buik deed er pijn van. Van geweldige one-liners die ik helaas niet na kan vertellen tot complete vertolkingen van Bohemian Repsody, alles wat leuk! Het lijkt me geweldig, maar ook dodelijk vermoeiend om zo te kunnen improviseren als deze mannen. Wat een vak, zeg!
Na bijna twee uur zaten de opnames erop en gingen de camera's uit. De lama's naar hun welverdiende eigen plekje en het publiek naar de foyer. Wij kregen van Arnoud nog even een rondleiding over het decor:
Ik met de zandloper-lama
Daarna zijn Els en ik nog even een biertje gaan drinken bij de Metropole en kwamen we tot de conclusie dat we vaker van cabaret moeten genieten. We hebben zo'n leuk theatertje op loopafstand waar de grootste artiesten komen en leuke kleine, experimentele dingen plaatsvinden. Hmm, ik pak even het programma erbij en ga eens even bedDeenken wat ik wil zien. Javier Guzman, Guido Weijers, Najib Amhali...
ps. Joris, that title, it's all yours! ;)
- posted by Ilian @ 10:17 p.m.
3.10.06
Herst
Na een fijne dag colleges volgen, stap je op je trouwe motortje om weer naar huis te gaan. Het is koud, maar in Nijmegen is het nog best mooi weer. Droog en een aarzelend zonnetje. Heerlijk met een open vizier door de files in de stad rijden. Dan kom je aan bij de waalbrug en weet je dat je gas kunt geven. Hoewel je midden in de spits zit, is de linkerbaan vrij, zodat je lekker door kunt knallen. In de verte zie je de meest onheilspellende lucht die je ooit hebt gezien. Donkergrijze, laaghangende wolken waar niets anders dan knallende regen uit kan komen. Hoe dichterbij je komt, des te beter je de regen al ruikt. Heerlijk! Dan komen auto's voor je ineens wel heel snel dichterbij. De regen komt met bakken uit de lucht en het is op slag donker. Iedereen rijdt hoogstens 70 km. per uur, de druppels stuiteren op het wegdek. Binnen no time ben je doorweekt en je voelt dat de regen zelfs door je vizier heen je mascara doet uitlopen. Er verschijnt een glimlach op je gezicht. Hoewel je een hekel hebt aan regen, zeker als je op de motor zit, is het geweldig om te zien hoe de natuur haar eigen gang gaat. Chagrijnige automobilisten gaan steeds langzamer rijden en je geniet ervan om af en toe je achterwiel weg te voelen slippen als je een witte streep op de weg raakt, filerijden is niet zonder risico. De regen en kou trotserend is er maar een ding waar je naar uit kunt kijken. Die warme chocolademelk met slagroom als je over een paar kilometer thuis bent. Wat kan de herfst heerlijk zijn!
- posted by Ilian @ 3:43 p.m.
19.9.06
Holding out for a hero
Prinsjesdag noemen ze het. Harstikke leuk allemaal, maar ik snap het niet zo. Waar blijft mijn prins? De hele dag hang ik al met mijn haar uit mijn raam, hopende dat er een knappe prins door de winkelstraat loopt. Een van mijn schoenen heb ik weggegooid, zodat Hij daarmee aan kan komen zetten. En of dat nog niet genoeg is, eet ik me ziek aan appels. Dat alles voor die ene kus... En zo veeleisend ben ik echt niet. Een witte hengst is niet eens noodzakelijk, ik vind een zwarte zelfs mooier. En van een ijzeren paard met rond de 100 pk's word ik nog vrolijker. Zucht, ik ga maar weer verliefd uit mijn raam zitten staren.
Where have all the good men gone And where are all the gods? Where’s the street-wise Hercules To fight the rising odds?
Isn’t there a white knight upon a fiery steed? Late at night I toss and I turn and I dream of what I need
I need a hero I'm holding out for at hero 'till the end of the night He's gotta be strong And he's gotta be fast And he's gotta be fresh from the fight
I need a hero I’m holding out for a hero 'till the morning light He’s gotta be sure And it’s gotta be soon And he’s gotta be larger than life Larger than life
Somewhere after midnight In my wildest fantasy Somewhere just beyond my reach There’s someone reaching back for me
Racing on the thunder and rising with the heat It’s gonna take a superman to sweep me off my feet
I need a hero I'm holding out for a hero 'till the end of the night He's gotta be strong And he's gotta be fast And he's gotta be fresh from the fight
I need a hero I’m holding out for a hero 'till the morning light He’s gotta be sure And it’s gotta be soon And he’s gotta be larger than life
Up where the mountains meet the heavens above Out where the lightning strikes the sea I could swear there is someone somewhere Watching me
Through the wind and the chill and the rain And the storm and the flood I can feel his approach Like a fire in my blood
I need a hero I'm holding out for a hero 'till the end of the night He’s gotta be strong And he's gotta be fast And he's gotta be fresh from the fight
I need a hero I'm holding out for a hero 'till the morning light He's gotta be sure And it's gotta be soon And he's gotta be larger than life
Ron Clark
Whohoo! Ik heb het weer! Al mijn motivatie die ik ongeveer in mei kwijtraakte is weer terug! Dat ik daar Matthew Perry voor nodig zou hebben zeg...
Ik had zin om lekker op de bank een filmpje te kijken en kwam uit bij 'The Ron Clark story', het waargebeurde verhaal van een gewone leraar die zijn vertrouwde dorpje in North Carolina verlaat om les te gaan geven in één van de openbare scholen te New York. Hij krijgt meteen één van de moeilijkste klassen toegewezen, maar gebruikt zijn enthousiasme en creativiteit om zijn missie tot een goed einde te brengen. Natuurlijk wel erg zoet allemaal, een beetje in de sfeer van ' Dangerous minds', maar blijkbaar net wat ik nodig had. Ik ga mijn studie met een enorme dosis enthousiasme afmaken en de leukste juf ooit worden! Whohooooo!
- posted by Ilian @ 10:20 p.m.
30.8.06
Still alive!
Al maanden stond het vast dat Els in ik naar Pearl Jam in het Gelredome zouden gaan. Niet dat we nou enorme PJ-fans zijn, alle nummers uit ons hoofd kennen en posters van Eddie Vedder boven onze bedden hebben hangen, maar hey, als zo'n legendarische rockband zo dichtbij optreedt, kan je dat toch niet missen? We hadden geen kaartjes gekocht en hoopten op hetzelfde soort geluk dat ik had tijdens het Metallica-concert een paar maanden geleden. En natuurlijk hadden we dat! Toen ik om 1600 in Dollars aankwam om te werken, stond de kroeg al vol uitzinnige rockers. En zo stond ik behalve bier te tappen, ook te onderhandelen over overgebleven kaartjes. Een half uurtje later belde ik Els op met twee veldkaarten in mijn zak. Mijn leuke collega'tje Anna had ook een kaartje kunnen regelen. Na een paar uur knallen achter de bar en meezingen met de live-dvd's die opstonden, was het eindelijk tijd om naar het Gelredome te gaan. Els stapte bij mij achterop de motor en Anna kon nog net een bus redden. Het voorprogramma hadden we gemist, maar Wolfmother had ik op Lowlands al gezien en vond ik toch niet zo geweldig. Aan het overweldigende gegil konden we buiten al merken dat Pearl Jam zelf nét bezig was.
Met een biertje stonden we heerlijk te genieten van (voor mij) onbekende nummers van het nieuwe album, waar af en toe een klassieker als 'Jeremy' tussendoor kwam. Een goed plekje hadden we, ongeveer halverwege het stadion. Totdat er twee mannen voorbij kwamen die vastberaden waren een plekje vooraan te scoren. Dat was mijn kans. Daar moest ik achteraan! Terwijl de onbekende mannen zich lomp tussen de mensen door naar voren werken, liep ik er achteraan alsof ik bij ze hoorde. En ja hoor, daar stond ik, vooraan bij het hek. Els en Anna was ik kwijt, maar de sfeer daar was zoveel intenser, dat ik daar niet eens aan dacht. Eddie kwam op met een masker waarmee hij George Bush belachelijk maakte en natuurlijk was het ein-de-lijk tijd voor het zo geweldige 'Alive'. Wat was dit gaaf!! De zang van zowel Eddie als het hele publiek zorgde ervoor dat ik met kippenvel over mijn hele lijf stond te genieten van een geweldig rockconcert! Pearl Jam heeft er een nieuwe fan bij...
Na het laatste nummer vond ik mijn vriendinnetjes weer terug. We hebben nog geprobeerd aan een vet bandshirt te komen, maar dat is alleen Els gelukt. He wat vervelend, nou zal ik toch naar het afsluitende concert in Athene moeten gaan om er alsnog een te kunnen kopen... :)
- posted by Ilian @ 3:07 p.m.
23.8.06
Summertime
and the living is easy...
- posted by Ilian @ 3:18 p.m.
2.8.06
Voorbij
De mier en de eekhoorn kregen les van de zwaan. Het was aan de oever van de rivier, de zon scheen en zij zaten onder de wilg, in de schaduw van een laaghangende tak. Het was de tweede les, maar van de eerste les hadden zij niets onthouden. 'Vandaag,' zei de zwaan, 'zal ik het hebben over voorbij.'Dat vonden de mier en de eekhoorn een goed idee, want daar wisten zij weinig van. De zwaan trok een ernstig gezicht en zei: 'Alles gaat voorbij.' Het was even stil onder de wilg. Het water in de rivier glinsterde en er was nauwelijks wind. 'Wisten jullie dan?' vroeg de zwaan.'Nee,' zeiden de mier en de eekhoorn. 'Dat wisten wij niet.''Ja,' zei de zwaan. 'Alles gaat voorbij. Noem maar iets op en dan zeg ik dat het voorbij gaat. Mier...''De wilg,' zei de mier.'Ja,' zei de Zwaan. 'Het is goed dat je dat zegt, mier. De wilg gaat voorbij.''De wilg??' vroeg de eekhoorn met grote ogen en wees omhoog. 'Waar gaat hij dan heen?' vroeg de mier. 'Ho ho,' zei de zwaan. 'Daar hebben we het nog niet over. We hebben het over voorbij en niet over waarheen. Dat komt pas in de laatste les.''Hoeveel lessen zijn er eigenlijk?' vroeg de eekhoorn. 'Ik weet het niet,' zei de zwaan. 'Ik heb ze nooit geteld.'De eekhoorn zuchtte en de mier zei: 'En als ik nou denk dat de wilg nooit voorbij gaat?''Ja,' zei de zwaan. 'Dan moet je geen les bij mij nemen. Dan kun je beter naar de krekel gaan. Die geeft een heel ander soort les. Bij hem gaat niets voorbij.''Niets?' vroeg de eekhoorn.'Niets,' zei de zwaan. 'Ook niet de ochtend?' vroeg de eekhoorn.'Ook niet de ochtend. Volgens de krekel gaat er zelfs geen regenbui voorbij of hoofdpijn of een seconde.''Wat heb je nog meer voor lessen?' vroeg de mier.'Nou, bij de krab,' zei de zwaan. 'Daar gaat alles door elkaar.''Alles?' vroeg de mier.'Alles,' zei de zwaan. 'Volgens de mier kun je net zo goed met de nacht eten als met je vingers. Dat maakt geen verschil. Of...'De mier zuchtte eens diep en keek de andere kant op. De eekhoorn voelde dat er een dikke rimpel in zijn voorhoofd kwam.De zwaan maakte zijn zin niet af en zei: 'Het is tijd. De les is voorbij.'Zijn stem klonk onzeker.'De volgende les is misschien morgen,' zei hij. Toen vloog hij op en verdween in de verte. Zwijgend zaten de mier en de eekhoorn naast elkaar aan de oever van de rivier. De zon stond hoog aan de hemel. Soms stak de karper even zijn hoofd boven water, zei: 'Pst' en verdween weer. De mier dacht aan de tijd, de zon, de lucht, de zomer, potten honing, verjaardagen, verdriet, mos, de geur van de den. Zou dat allemaal voorbij gaan? dacht hij. Of niets daarvan? 'En wij?' vroeg de eekhoorn opeens. 'Zouden wij ook voorbij gaan?'De mier dacht even na. Toen stond hij op, maakte hij een rare sprong in de lucht boven het gras, kwam op zijn rug neer en zei, zwaaiend met al zijn poten: 'Nee, wij gaan nooit voorbij. Wij niet.'
// Toon Tellegen
Dag Carine. Dag adembenemende vertelster, inspirerende docente, geweldige vrouw...
- posted by Ilian @ 7:16 p.m.
Belofte
Genietend van de geweldige muziek van Bjork bedenk ik me net dat het schandalig lang geleden is dat ik wat van me heb laten horen. En hierbij beloof ik plechtig dat ik heel binnenkort verslag zal doen van mijn motortrip, mijn naamdagfeestje, mijn weekje zeilen en al het andere dat mijn leven zo de moeite waard maakt :) Tot snel!
- posted by Ilian @ 12:06 a.m.
